رضوان

آخرین اثر مکتوب استاد مجید جعفری تبار

رضوان

آخرین اثر مکتوب استاد مجید جعفری تبار

۶۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مجید جعفری تبار» ثبت شده است

 

دو شرط برای گیرندۀ استخاره مهم است؛ شرط دومِ آن «علم» است؛

لکن بعضى فکر مى ‏کنند که فقط و فقط علم است که مهم است.

طبیعى است که در استخاره با قرآن، «علم» مهم است و استخاره گیرنده اگر معناى آیه و تفسیر آن را نداند، نمى ‏تواند از قرآن استفاده کند، امّا این تمامِ شرط نیست.

خود قرآن مى ‏فرماید که: «قرآن، انسان بد را هدایت نمى‏ کند»(قرآن کریم، سورۀ مبارکۀ اسراء، آیۀ 82).

اگر کسى عالِم باشد و حتّى اَعلَمِ زمانه باشد، امّا به دنبالِ منافع شخصى خودش بوده و جاه طلب باشد، قرآن او را هدایت نمى ‏کند.

یعنى دستِ چنین کسی هنگام استخاره، آن صفحه‌ای را که باید بیاورد، نمى ‏آوَرَد، بلکه گمراهش مى ‏کند. قبل از علم، چیز دیگرى لازم است که مهم همان است. آن کسى که قرآن را باز مى‏ کند، باید قلبی سلیم داشته باشد تا وقتى قرآن را باز مى ‏کند، آن آیه، درست بیاید؛و بسیار روشن است که آمدن آیۀ مربوط، به خاطر علم نیست بلکه به خاطر چیز دیگرى است، که اوّلین شرط هم همان است، و اگر باشد، خدا او را راهنمایى مى‏ کند.

وقتی شرایط فوق برای گیرندۀ استخاره ضرورت دارد پس طبعًا کامپیوتر یا غیر آن صرفًا می‌توانند کار تسهیل تماس و گرفتن جواب را فراهم کنند نه اینکه هر کسی با خودِ این وسایل بتواند استخاره بگیرد.

اشاره به جزئیّات نیّت‌ها در پاسخ استخاره

در اکثر قریب به اتّفاقِ اظهار نظراتِ مراجعین،این نکته به چشم می‌خورَد که پاسخ استخاره دقیقًا مطابق با نیّتِ درخواست کننده بوده است.

حتّی به جزئیّاتی اشاره شده که افرادسؤال کرده‌اند:«آیا حاج‌آقا، نیّت ما را فهمیده‌اند؟!»

این در حالی است که دفتر استخاره به هیچ وجه از نیّت درخواست‌کنندگان - حتّی اگر خود آنها مایل به بیانش باشند–چیزی نمی‌پرسد؛

مگر در صورتی که خودِ فرد سؤال داشته باشد که آیا می‌شود برای فلان نیّت، استخاره گرفت یا نه.تنها به این دلیل ممکن است اجازه داده شود تا مراجعین نیّت خود را بیان کنند ولی در عین حال، نیّت مردم به حضرت آیة الله جعفری‌تبار گفته نمی‌شود زیرا ایشان در این مورد فرموده‌اند که اساسًا نمی‌خواهند نیّت افراد را بدانند حتّی اگر خودشان آن را بیان کرده باشند.

ویژگی استخاره‌های حضرت آیة ‌الله جعفری‌تبار توضیحات و تفصیلاتی است که ضمن عنایت کامل ایشان به استفاده از تعابیر و الفاظی دقیق،در آنها به نکات اخلاقی، عرفی، روانشناسی، جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی اشاره می‌کنند و علاوه بر تعیین خوب یا بد یا متوسّط بودنِ پاسخِ یک استخاره، توصیه‌هایی را نیز در متن پاسخ‌ها ذکر می‌نمایند که حالت مشاوره دارد و برای اهل نظر و نکته‌سنجان و ظریف‌بینان درهایی می‌گشاید و ایشان را به صلاح و خیر رهنمون می‌شود.

بعضًاافرادی به مبالغه پرداخته و سخنان اغراق آمیزی می‌گویند و متأسّفانه با برداشت‌هایی نادرست، تفسیر ناب آیات قرآن را - که مبتنی بر انسانیّت و حرّیّت و برگرفته از تعلیمات و معارف اهل بیت عصمت و طهارت سلام الله علیهم است- در ردیف خرافاتی همچون طالع‌بینی و فال و سحر و جادو و ارتباط با عوالمی موهوم قرار می‌دهند!

حضرت آیة الله جعفری‌تبار علاوه بر نفی این مسائل، به خطری که اینگونه طرز فکرها برای رشد و تعالی مادّی و معنوی جامعه دارد در درس‌ها و سخنرانی‌ها و مکتوبات متعدّد تأکیدفرموده‌اند. 

برگرفته از سایت استخاره استاد جعفری تبار

همۀ مردم اعتقاد و ایمان دارند.

مهّم، متعلِّقِ ایمان و مُعتَقَدِ آدمیان است که اگر به خدا و انسانیّت و حرّیّت و معنویّت و رسالت و امامت و حساب و کتاب و حقّانیّتِ معاد و .... اعتقاد و ایمان داشته باشند، حقّ و ارزنده است؛

و إلّا فلا وقتی عاشقِ کسی هستیم ویا آنگاه که به مبانی و مطالبی مبنایی اعتقاد و ایمان داریم،

اگر حُبِّ جاه و ثروت داشته باشیم و یا اگر حبِّ بطن و شهوت در غیر از مجاری خودش باشد، یقیناً عشق و ایمانمان متزلزل می گردد. 

کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

سی وسومین آیه از سی وسومین سورۀ قرآن کریم،

در مورد بالاترین کسانی است که در مقام رضا و رضوان قرار دارند:

" إنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَـنکُمُ الرِّجسَ أهل البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیراً".

امّا آنچه برای من و شما قابلِ وصول و درک و هضم نیست، عصمتِ این بزرگواران است.

پس منهای عصمت، به تمامِ درجات و مقاماتی که عصمتِ طاهره رسیده اند، ما نیز می توانیم برسیم و برسانیم.

استاد مجید جعفری تبار

کتاب رضوان

اینکه علیّ بن أبیطالب در حالی که امپراطورِ بزرگترین قدرتِ روی کُرۀ زمین بود،

عادل بود و شخصاً به محرومین و بی بضاعتان رسیدگی می کرد و زندگیش بسیار ساده و فقیرانه و بدونِ ذرهّ ای تشریفات بود و غالباً نانِ خشک و نمک می خورد،

اینها و چیزهایی از این قبیل،

بهیچوجه ناشی از عصمتِ حضرتش نبود و حتّی ناشی از مقامِ رضا نیز نبود؛

بلکه صرفاً از این جهت بود که او انسانِ حُرّ بود.

کتاب رضوان 

استاد مجید جعفری تبار

... مقام رضا بالاترین مقامی است که ماسوی الله را إمکانِ وصول به آن است. حتّی جان و جنس و خمیر مایۀ عصمت نیز رضا می باشد. ...

یعنی اینکه واقعاً خدا را به خاطرِ خودِ خداوند، عبادت و إطاعت می نمایند و عاشقند. ...

کتاب رضوان 

استاد مجید جعفری تبار

نحوۀ جبرانِ عمل نکردن به استخاره

پیش می‌آید که برای کارى استخاره گرفته می‌شود و علیرغم توصیۀ به ترک آن موضع، کار شروع می‌شود؛ شخصی که در اصلِ کار، بر خلاف استخاره عمل کرده است می‌خواهد براى طىّ مراحل آن کار و یا حلّ مشکلات آن استخاره بگیرد امّا با چنین شرایطی خود را از مراجعه و کسب تکلیف محروم می‌داند.

معمولًا مى ‏توان گفت این فرد هر چند با عمل نکردن به استخارۀ اوّل، خود یا دیگرانى را از آنچه براى او بهتر بوده محروم کرده ولی براى جلوگیرى از بدتر شدن اوضاع یا حتّى اصلاحِ آنچه پیش آمده و تبدیلِ شرایط به آنچه مورد رضاى خداوند است، هر وقت دچار تردید شود یقینًا مى ‏تواند استخاره بگیرد.

امّا برخى امور است که نمى ‏توان این حکم را به راحتى در موردِ آنها صادر نمود.

مثلًا کسى استخاره گرفته است که با فلان شخص ازدواج کند و جواب بد آمده است و او نیز بدونِ توجّه به استخاره، با او ازدواج مى ‏کند و پس از مدّتى، دلش از آن فرد زده مى ‏شود و براى جدایى از او استخاره مى‏ کند و خوب مى‏ آید.

او نمى ‏باید این استخاره را مى ‏گرفت و اکنون هم که گرفته است، نمى ‏تواند به استنادِ این استخاره از او جدا شود. اگر در ذهنیّتِ او استخاره جایگاهى دارد، از همان اوّل نمى ‏باید با این فرد ازدواج مى‏ کرد.

زندگى و حریم و کرامتِ یک انسان، بازیچۀ دستِ دیگران نیست.

برگرفته از سایت استخاره استاد مجید جعفری تبار

 


اسلام و عقل به ما رهنمود میدهد که ملاک اصلی شناخت فطرت این است که: "آنچه برای خودت نمیخواهی، برای دیگران هم نخواه".

استاد مجید جعفری تبار

همه چیز را همه کس داند

گویا نبودن ظاهر متن استخاره‌ها برای مقایسه

با عنایت به اینکه خوب بودنِ یک امر، همیشه مترادف با تناسب داشتن آن با شرایط و افرادى که آن را قرار است انجام بدهند نیست این مطلب امکان دارد که در مقایسه، چیزى خلافِ ظاهرِ جواب‌ها گفته شود.یعنى چه بسا انجام یک کارِ بسیار خوب به دلایلِ گوناگون - در شرایطى و براى افرادى - ترجیح نداشته باشد. لذا بعید نیست که در مقامِ مقایسۀیک کارِ«خوب» با یک امرِ«بسیار خوب»، انجام فعلِ «خوب»که با شرایط و اوضاع و احوال،تناسبِ بیشترى داشته باشد توصیه شود. لازم به ذکر است که تشخیص این فرض با شخصِ آیة‌ الله‏ جعفرى ‏تبار مدّ ظلّه است و بنا به فرمایش ایشان ملاک، متنِ آیات قرآن است نه آن چیزى که فرصت مى‏کنند تا به عنوان جواب براى متقاضیان استخاره بنویسند.

دانستن این مطلب نیز می‌تواند سودمند باشد که حضرت آیة الله جعفری‌تبار، طبق برنامه‌ای مفصّل – و برای آنکه بعد از خودِ ایشان نیز قابلِ استفاده باشد -، قیاسِ تمامِ آیاتِ قرآن را با یکدیگر تعیین نموده‌اند و این گنجینه همچون گوهری ارزشمند در کنار آثار دیگر ایشان موجود و برای آینده قابلِ بهره‌برداری است. 

برگرفته از سایت اتخاره استاد مجید جعفری تبار 

بعضی با این تصوّر که مبتلا به سحر و جادو و یا گرفتار طلسمِ بدخواهان خویش شده‌اند تقاضای راه چاره دارند و با این دفتر تماس می‌گیرند لذا توجّه عزیزان را به بیانی از حضرت آیة الله جعفری‌تبار در خصوص این مسأله جلب می‌نماییم و این نکته را نیز متذکّر می‌شویم که دفترِ استخاره،

از جمله مواردی که با وجود غیر واقعی بودنِ قریب به اتّفاقِ مواردِآن و علی الخصوص بی‌ربط بودن آن با دفتر استخاره، با این دفتر در میان گذاشته می‌شود تصوّرِ گرفتار شدن در سِحر و بسته شدن بخت و ... است که این توهّم عمدةً ریشه در فقر فکری و فرهنگی افراد دارد و ناشئ از غلط دیدنِ مسائل و سعی در شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیّتِ اشتباهاتِ معمول و ندانمکاری‌ها است!

جملات ذیل متن راهنمایی حضرت آیة الله‏ جعفرى ‏تبار در خصوص توسّل به این مقولات  و تأثیر بسیار بعیدِ آنها بر زندگی افراد و نیز راه گریز از این مسائل می‌باشد:

«این امور نارواست و خودِ آنانکه به این امور متوسّل شده‏ اند، بارها بى ‏ریشه بودنِ اینها را دیده ‏اند و متأسّفانه باز هم به همین مواضع متوسّل مى ‏شوند.اگر هم به فرضِ بعید، کسى ناخواسته مبتلا به عوارضِ بدِ اینگونه امور شده باشد، با توکّل بر خداوند متعال و توسّل به معصومین أطهارسلام الله علیهم، و با أداءِ حقّ النّاسى که بر گردنِ اوست، مى‏ تواند آن را دُور و باطل نماید. اگر صاحبدلى هم مُمِدِّمان باشد و اراده نماید، نورٌ على نور است

1389/02/19

برگرفته از سایت استخاره استاد مجید جعفری تبار

متأسّفانه بعضًاافرادی با ذهن‌هایی خرافه‌گرا،استخاره را که در مقولۀ تفسیر آیات قرآن کریم و برگرفته از معارف اهل بیت عصمت و طهارت سلام الله علیهم است در ردیف اشیائی موهوم همچون طالع‌بینی، فال، سحر و جادو،تسخیر جنّ، سرکتاب و پیشگویى قرار می‌دهند!

ما خیلی هنر کنیم، وقتی علم چیزی را گفت می‌‌بینیم کجای قرآن آن را گفته و بعد می‌‌گوییم قرآن هم این را گفته بود!

امّا بسیار مهم تر آن است که انسان از قرآن چیزی را کشف کند که علم به آن نرسیده است.

استاد مجید جعفری تبار

خرافات و اسلام

خرافات و اعمال و اعتقاداتِ عجیب و غریبی در میان همه فرقه های مسلمانان، به اسلام نسبت داده شده است که حقّا و انصافاً، اسلام واقعی مبرّا از آنهاست.

باید بصیر باشیم و از فؤاد و فطرتِ خویش بهره بگیریم و هرچیزی را بدونِ پشتوانه محکمِ عقلائی و فطری و وجدانی و عقلی و نقلی نپذیریم.

استاد مجید جعفری تبار 

کتاب رضوان

عدالت با نفسانیات سازگار نیست؛ کسی که دائم می‌خواهد گلیم خودش را از آب بیرون بکشد، ازعدالت دور شده و حتی یک جمع کوچک را نیز نمی‌تواند اداره کند.

استاد مجید جعفری تبار

EDALATVANAFSANIT

وبلاگ رضوان

سروده ختم قرآن توسط استاد جعفری تبار
مطالعه و تدبر و تحقیق پیرامون #قرآن کریم،با توجه به حجم نسبتا طولانی آن،نیازمند برنامه ای دقیق و منسجم است.برنامه ای که هم دربرگیرنده ی همه ی آیات نورانی قرآن کریم بوده و هم واجد تنوع و جذابیتی باشد که مانع یکنواختی و خسته شدن افراد نیز شود.
استاد مجید جعفری تبار علاوه بر سفارشات گوناگون به افراد برای انس همه جانبه با کلام الله،پیشنهادی در تقسیم سوره های قرآن در طول هفته داشتند.تقسیمی هفتگانه،که هر روز از ایام هفته را به خود اختصاص داده و در همان روز از هفته ی آینده،ادامه یا تکرار می یابد.
حروف اول این هفت سوره که به ترتیب از شنبه تا جمعه،مورد بررسی و مطالعه و حتی تحفیظ و مرور و یا تمرین تلاوت و... واقع می شوند در عبارت "فنأ حنیذ" جمع شده است.
استاد معظم،این مطلب را به غرض آموزش و یادسپاری عزیزان،در چند بیت سروده اند...

بهرِ غرقِ بحرِ قرآنْ گشتَنَت / ختم قرآنی نما هر هفته تامْ / ابتدا کن شنبه را از #فاتحه / روز یکشنبه #نساءَ ش نامْ نامْ / در دوشنبه سوره #انفال را / #حجر هم آغازِ فردایشْ کلام / چارشنبه #نور و یاسینش غدًا / ذاریاتت روز جمعه کن تمام...
.

وقتی کافِر را صرفاً نقطۀ مقابلِ مؤمن بدانیم خیالِ خود را راحت کرده ایم که مقصود، ما نیستیم !

امّا اگر بدانیم که در خیلی موارد، شاید لغتِ کافِر در قبالِ شاکِر باشد،

آنگاه قدری تکان خورده و خود را جمع می کنیم.

به احتمالِ قریب به یقین، در اینجا مقصود، کسانی هستند که به نوعی مشمولِ لغتِ مُسلِمین و یا مؤمنین می شوند،

امّا مسلمان یا مؤمنی هستند که کُفرانِ نعمت می کنند و خدا آنان را دوست ندارد.

استاد مجید جعفری تبار

کتاب رضوان

همۀ افراد از هر دین و مذهب و با هر دیدگاهی وقتی در انجام کاری مردّد شوند می‌توانند به استخاره مراجعه کنند؛

-أهل توکّل

در تمامِ امورِ عادیِ زندگیِ خویش، خدا را مدّنظر دارند و کارهایشان را هم محکم و جدّی و با محاسباتِ دقیق و صحیح آغاز می نمایند و هم در آغازِ هر کار، خدای بزرگ را می طلبند که یاری فرماید.

-أهل تفویض

تمامِ ریز و درشتِ کارهایش را مطابقِ دستوراتِ خداوند إجرا نماید و برای تحقّقِ این امر، طرقِ مختلفی را طی می کند و زحمت می کشد تا هر کاری و هر گفتاری و هر رفتار و اندیشه ای طبقِ موازینِ إلهی و شرع مقدّس باشد. یکایکِ امور را بر اساس أوامرِ إلهی تنظیم می نمایند و به اصطلاح، امور خویش را به خداوند بزرگ تفویض می کنند.

-أهل تسلیم

در قبالِ تمامِ أوامر و نواهیِ إلهی و در مقابلِ همۀ ثمرات و نتایجی که به بار می آید، تسلیم هستند.

-أهل رضا

از عمقِ وجود به هر آنچه فی سبیل الله پیش آید، خشنود می باشند. هرقدر هم برای دیگران سخت و طاقت فرسا باشد، برای اینان شیرین است. و أصلاً در مقابلِ حضرتِ معشوق، خودی نمی بیند تا آنکه چیزی را برای خود بداند. همه چیز، اوست.

استاد مجید جعفری تبار

کتاب رضوان

...همۀ آدمیان این قوه را دارند که در این جرگه وارد شوند؛

امّا دریغ که مظاهر أربعۀ دنیا یعنی جاه و ثروت و بطن و شهوت نمی گذارد که افراد بدین امور بیندیشند  و در این وادی سیر و طی نمایند. ...

استاد مجید جعفری تبار

کتاب رضوان

و بدترین نقمت و ضلالت، همین است که پروردگارِ لطیف و رئوف، به کسی نظر نفرماید

(و در واقع، نظر و الطافِ واقعیّه و معنویّه را از او سلب نماید)-.

«إِنَّ الله لاَ یَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَ إِنْ تَکُ حَسَنَةً یُضَاعِفْهَا وَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِیماً»

استاد مجید جعفری تبار

اگر فرض کنیم که جمعیّتِ امروزِ أرض، هفت میلیارد نفر است – که نیست-، فقط یک درصدِ این تعداد، به معنویّت و عُقبی و حقیقت کار دارند و جویای آنند.

یعنی هفتاد میلیون نفر.

از این عدد نیز فقط یک درصد هستند که با کتابِ آسمانی و وحیانیِ قرآن سر و کار دارند.

یعنی هفتصد هزار نفر.

از این تعداد نیز فقط یک درصد هستند که در قرآن تدبّر می کنند و جویایِ فهمِ  پیام ها و إبلاغات و معانیِ این کتابِ عزیزند.

یعنی هفت هزار نفر.

از این جمع قلیل نیز (آن هم با در نظر گرفتن بالاترین احتمالات)،

فقط و فقط یک درصد می باشند که به نتیجۀ تدبّر و درکِ خویش از معانیِ آیات الله عمل می نمایند.

یعنی هفتاد نفر.

کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

 
شعر مهدیا جان بفدایت

.....
مهدیا جان به فدایت که تویى بابِ بهشت
خوش بر آنکو به رهت جان دهد و نافله هِشت

مُظهِرِ دینِ خدائىّ و تویى مَظهرِ عشق
مُصحفِ حضرتِ حق نامِ تو را فاش نوشت

تو بَقیّت به خدائىّ و تویى طارق و عصر
تویى آن مائدۀ نازلۀ عرشْ سرشت

کهف و نجم و نبأ و فجر و ضحى، شمس و قَلم
آیه ها دانه به دانه به زمینِ تو بِکِشت

بى تو جز نام نبودى به تبارِ أحمد
صاحبِ خانه و سِرّىّ و زتو این همه خِشت

سروده استاد مجید_جعفری_تبار

اینکه افراد مختلفی از ایران و نقاط دیگر جهان با دفتر تماس می‌گیرند و در مواجهه با نکات دقیق و شگفت‌انگیزموجود در متن استخاره‌ها، دیدگاه‌های خود را ابراز می‌کنند که غالبًا حاوی تشکّر و قدردانی از این خدمت معنوی است و مفید و مصیب بودن پاسخ‌ها را گواهی می‌دهد؛

امّا در این بین بعضًاافرادی به زعم خود به مبالغه و اغراق پرداخته ومتأسّفانه تفسیر ناب آیات قرآن را که مبتنی بر انسانیّت و حرّیّت و برگرفته از تعلیمات و معارف اهل بیت عصمت و طهارت سلام الله علیهم است در ردیف خرافاتی همچون طالع‌بینی و فال و سحر و جادو و ارتباط با عوالمی موهوم تنزّل می‌دهند!

حضرت آیة الله جعفری‌تبار علاوه بر نفی این مسائل، در درس‌ها و سخنرانی‌ها و مکتوبات متعدّد به خطری که اینگونه طرز فکرها برای رشد و تعالی مادّی و معنوی جامعه دارد تأکید نموده‌اند.

یکی از این مسائل، تصوّرِ«غیب‌گویی»است که درباب آن چنین مرقوم فرموده‌اند:

«بسیاری افراد، خیال می‌کنند که من، با گرفتنِ استخارۀ هر کس، نیّتش را نیز می‌فهمم (یعنی مثلًا می‌دانم برای چه موضوعی استخاره گرفته‌اند!!)؛ در صورتی که من خودم می‌دانم و چندین بار نیز گفته‌ام و در اینجا هم می‌نویسم که: به هیچ وجه چنین نیست و حتّی یک مورد هم نبوده است که من بدانم موضوع استخاره چه بوده؟ (به غیر از مواردی که خودِ فرد، قبل از استخاره و یا بعد از آن، موضوعِ استخاره را به من گفته است). فقط در مواردی خیلی معدود و محدود است که ناخواسته، حدس و احتمالی در ذهنم می‌آید – و البتّه غالبِ این موارد نیز، بعدًا که علم به موضوع پیدا کرده‌ام، درست از آب درآمده است-

مجید جعفری تبار 1376/06/04

برگرفته از سایت استخاره استاد مجید جعفری تبار

آن واقعیّتِ ناهنجار، این است که در همیشۀ تاریخ، أکثریّتِ قاطعِ آدمیان به معنویّت و عُقبی اعتنایی ندارند.

شاید فقط یک درصدِ انسان ها در باطن و واقعِ خویش و نه در صورتِ ظاهر و ریاکارانه، در پیِ حقیقت و معنویّت  وانسانیّت و حُریّت و معرفت می باشند.

از این یک درصد نیز دسته ای بسیار اندک – شاید یک درصد- هستند که در این چهارده قرنِ اخیر، به کتابِ قرآن اعتنایی داشته و گاهی آن را می خوانند.

از این گروهِ ناچیز نیز، شاید فقط یک درصد هستند که به ثمرۀ فهم و تدّبرِ خویش واقعاً عمل می کنند.

قرآن برای همین دستۀ قلیلِ أخیر است که می تواند نور و کتاب مبین و شِفاء و رحمت و ... باشد. 

کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

بسم الله الرّحمن الرّحیم

سیرۀ معصومین اطهار علیهم السّلام و اولیای الهی و بزرگان دین و توصیۀ این بزرگواران در همیشۀ تاریخ، رفع مشکلات اقشار مختلف جامعۀ انسانی بوده است واین وظیفۀ همۀ ماست که در حدّ‌ِ وُسعِ خویش در این مسیر گام برداریم. به حمد و توفیق الهی این مهم در حیات طیّبه و پربرکت حضرت آیة الله جعفری‌تبار نمایان است  و ایشان نه تنها در حدّ توان و امکانات، بلکه بسیار بیش از آن، سعی در زدودن محرومیّت‌ها و رفع مشکلات مردم داشته‌اند.

مهدیا جان بفدایت که تویی باب بهشت 

خوش برآن کو به رهت جان دهد و نافله هشت

استاد مجید جعفری تبار

مهدیا

فریب نخورى فکر کنى آن چه کسب کرده‏اى از توست!

بل که این خداست که به تو فضل مى‏ کند یا ولىّ خداست که من عند اللّه‏ و بإذن اللّه‏، از جانب خدا و به اذن خدا، به تو فضل مى‏ کند. 

کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

وقتی چیزی به دست می آورید مغرور نشوید.

چون هم در مادّیات و هم در معنویّات وقتى چیزى به دست آدم مى‏ آید، قیافه مى‏گیرد و خیال مى‏کند خبرى است!!

در مادّیات مى ‏رسد به جایى که مثل قارون مغرور مى‏شود و مى‏گوید: «إِنَّما اوتیته عَلى عِلْمٍ عِنْدى». این همان قیافه‏ گرفتن است که مى‏ گوید این را خودم بدست آوردم.

در معنویات و در خیلى چیزها همین طور است که آدم وقتى هر چیزى که مثبت است بدست مى‏ آورد، به این‏که خودش را ببازد خیلى نزدیک مى ‏شود.

لذا در سوره مبارکه حدید مى ‏فرماید: «لاتَفْرَحُوا بِما ءآتَاکُمْ»

از آن چه خدا به شما مى‏ دهد و شما کسب مى‏ کنید شاد نشوید، زیرا شادى غفلت است.

اگر چیزى را هم از دست مى ‏دهید، ناراحت نشوید:

«لاتَأْسَوا عَلى مَافَاتَکُمْ وَلاتَفْرَحُوا بِما ءآتَاکُمْ»

کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

طبق آیات ششم تا شانزدهم سوره مبارکه حجرات برادر مؤمن نسبت به برادر مؤمنش حتّى در مورد آن چه به چشم خودش دیده است، نباید خبر فاسق را قبول کند.

قید «برادر مؤمن»، خیلى مهم است، همه این حرف‏ها براى «مؤمن» است، نه منافق، نه کافر، نه مشرک و نه مُلحد. نسبت به برادر مؤمن نباید حالت جنگ و منازعه و مقاتله پیش بیاید.

نه تنها خودت نباید مقاتله کنى بلکه اگر دیدى او دارد با فرد سوّمى مقاتله مى ‏کند باید صلحلشان بدهى

و در مرتبه بعد حقّ ندارى حتّى پُشت سرش حرف بزنى و نسبت به او بدگویى کنى؛

نه تنها حق ندارى نسبت به او بدگویى کنى، بلکه اصلاً حقّ ندارى در ذهن خودت نسبت به او تصوّر بدى بکنى.

این ترتیب منطقى است که از آیه شش و صراحتا تا آیه دوازده، پیش مى‏ آید تا جایى که اصلاً نسبت به برادر مؤمنت فکرِ بد هم نباید بکنى.

کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

انتظار ظهور امام زمان(عج) به این است که انسان پاک و درست زندگی کند، نه اینکه کار و زندگی را کنار بگذارد و فقط به دعا بنشیند.

استاد مجید جعفری تبار

انتظار ظهور

شاید به نحوی نیز بتوان تمامِ راه وَ رشد و کمال و قرب و معنویّت و روحانیّت وَ در درجات أعلی و أکمل، رضا و رضوان
را در همین دو شیئ خلاصه نمود:
 
دفع و رفعِ رذائل، أخذ و کسبِ فضائل.

 کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

متأسّفانه حقیقت و واقعیّت تلخی وجود دارد و باید آن را دانست و باور کرد و به دنبال این دانستن و باور کردن است که می‌توانیم بیشتر و بهتر و

دقیق تر و عمیق تر به تکالیفمان عمل نموده و خویشتن را به صلاح و جامعه و دیگران را به اصلاح بخوانیم و برسانیم. 

آن واقعیّت ناهنجار این است که در همیشۀ تاریخ، اکثریّت قاطع آدمیان به معنویّت و عقبی اعتنایی ندارند.

شاید فقط یک درصد انسانها در باطن و واقع خویش و نه در صورت ظاهر و ریا کارانه، در پی حقیقت و معنویّت و انسانیّت و حرّیّت و معرفت می‌باشند.

از این یک درصد نیز دسته‌ای بسیار اندک - شاید یک درصد - هستند که در این چهارده قرن اخیر، به کتاب قرآن اعتنایی داشته و گاهی آن را می‌خوانند.

از این دستۀ اندک نیز درصد ناچیزی هستند که به دنبال فهم معانی و پیام های کتاب الله الکریم می‌باشند و مابقی یه قرائت ظواهر الفاظش بسنده می‌کنند.

از این گروه ناچیز نیز، شاید فقط یک درصد هستند که به ثمرۀ فهم و تدبّر خویش واقعاً عمل می‌کنند.

قرآن برای همین دستۀ قلیل اخیر است که می‌تواند نور و کتاب مبین و شفاء و رحمت و ..... باشد.

استاد مجید جعفری تبار
قسمتی از کتاب رضوان

وقتی چند گناه مربوط به غریزه را در رأس ذنوب و جرائم قرار می دهیم و

اسمی از "جاه طلبی" -به عنوان گناهی مهم- نمی آوریم، نتیجه اش آن می شود که اسم جامعه اسلامی باشد اما هیچ وصفی از آن اسلامی نباشد.

در آن جامعه به راحتی دروغ گفته میشود و مردم غیبت میکنند و به افراد تهمت می زنند.

استاد مجید جعفری تبار

جاه طلبی

قرآن، "فطرت" را به عنوان مبنای مهمّی نشان میدهد که ما را از بن بست در شناسایی حق و باطل خارج میکند.

استاد مجید جعفری تبار

فطرت

هر وقت شعر کودکانه ی "تاب تاب عباسی خدا منو نندازی" را می شنوم یاد لحظه ای می افتم که حضرت ابالفضل داشتند از اسب می افتادند در حالی که دوست داشتند آب را به حرم برسانند.
استاد مجید جعفری تبار
(در دیدار مربیان مهد کودک و مقطع ابتدایی – 1373)

تاب تاب عباسی

رچم مبارک گنبد مطهر امام حسین و حضرت قمر بنی هاشم (علیهما السلام)
به دست خط استاد مجید جعفری تبار

در این‏که ما باید حرکت اوّل را انجام بدهیم، شکّى نیست و تا حرکت نکنیم برکتى ایجاد نمى‏ شود:

«لَیْسَ لِلاْءِنْسانِ إلاّ ماسَعى».

شکّى نیست که ما باید نقطه آغاز و آن اخگرِ اوّل را ایجاد کنیم امّا شعله‏ ور شدنش مِنْ عِند اللّه‏ است:

«ما أصابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّه‏»، اگر ما گام اوّل را برویم، خدا دستِ ما را مى‏ گیرد.

 

کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

با وجود اینکه در طول تاریخ بسیار بر روی قرآن کار شده

امّا به جرات می توانیم بگوییم که 

قرآن هنوز بکر است؛ از فرط اینکه 

زمینه های مختلف کار کردن دارد که 

روی آن ها کار نشده است.

استاد مجید جعفری تبار

در میان بعضى از اندیشمندان هستند که صریحا مى ‏گویند اگر خدا نمى ‏خواست ابلیس عصیان نمى ‏کرد.

یعنى مى ‏گویند ابلیس گناهى ندارد بل که خدا خواست که این طور شد!

یعنى جبرىِ به تمام معنا.

ما چنین اعتقادى نداریم و قرآن هم این اعتقاد را ندارد.

این همه امر و نهى که آمده است دلالت دارد بر این‏که قضیه، جبر نیست. اگر قرار بود جبر باشد که ما این کتاب را نمى ‏خواستیم.

همین طور زندگى مى ‏کردیم و اصلاً دستورالعملى نمى‏ خواست آن هم چنین دستورالعمل ‏هایى.

اگر دستور العمل‏ هایى مثل دنیاى امروز مثلاً براى بهداشت و یا براى زیبا شدن و.... رعایت مى‏ کردیم امّا اگر جبر بود،

این طور دستورالعمل ‏هاى اخلاقى و این که در آینده بهشت و جهنّمى هست دیگر لازم نبود!

باید مثل جبرى‏ ها مى‏ اندیشیدیم و مى ‏گفتیم هر کارى دلت مى ‏خواهد بکن!

آخرش هم خدا خودش هر کار دلش مى ‏خواهد مى ‏کند. اصلاً کارى ندارد که تو عبادت کردى یا نکردى!

یک دفعه مى‏بینى کسى تمام عمرش را عبادت کرده، خدا دلش مى ‏خواهد و او را در جهنّم مى ‏اندازد و کسى هم هیچ عبادتى نکرده و همه عمر فسق کرده، خدا هم خوشش مى‏ آید و مى ‏گوید تو بهشت برو!!

در میان علماء هستند کسانى که چنین اعتقادى دارند، منتهى عمدةً علماى غیرشیعه.

برگرفته از کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

طالب راستین حقیقت و درستی،

پس از اولین شناخت و یقین، محکم می ایستد و به آنچه می داند عمل می کند تا به مرور،

ندانسته هایش را نیز بفهمد و عمل نماید.

استاد مجید جعفری تبار

تحمّل داشتن و شنیدن حرف دیگران

درجه مهمّى است که متأسّفانه بسیارى ندارند!

مگر همه باید اعتقاد من را داشته باشند!

ولى کم نیستند کسانى که از عمق وجودشان معتقدند که آن چه به آن رسیده‏ اند همان درست است و هیچ کس نباید غیر آن بگوید!!

این مطلب عجیبى است.

برگرفته از کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

حذف یا تعدیل مظاهر دنیوی، در عین حال که سخت است، لکن نسبت به مسئله ای که ویژه نفس است، آنچنان چیزی نیست.

فرض کنیم که پست ترین رذیله دنیا که همانا جاه طلبی است، کنار رفته است.

یعنی ما دنبال پُست و مقام اجتماعی و دنیوی نیستیم و ... آیا این پایان راه است و آیا ما عبد صالحی شده ایم و در طریق رضای خداوندی قرار داریم؟ قطعاً چنین نیست!!!
معمولاً آدمیان نمی توانند زیر بار یک شیء خاص بروند.

آدم های معمولی که هیچ؛ حتی انسان های معدودی که توانسته اند با اراده و ... حب الدنیا را کنار نهند، بعضاً و یا شاید هم غالباً زیر بار شیء خاص نمی روند یعنی حتی اگر لازم باشد که برای کسب رشد و کمال زیر آن بار بروند، باز هم نمی روند.

حال این شیء خاص چیست؟

که اگر یگانه شرط رشد و کمال و قرب و وصول ما به مرتبه رضا باشد، باز هم غالباً آن را پذیرا نیستیم و زیر بار آن نمی رویم؟!

وقتی حب الدنیا کنار نهاده شد، پس هر چهار مظهر دنیا (حب جاه، حب ثروت، بطن و شهوت) اصلاح گردیده است؛ حب جاه و ثروت از بین می رود و عنان بطن و شهوت در دست ماست.

آیا با این حال باز هم چیزی باقی میماند؟

آری؛ خود ما که تعبیر به نفس می شود.

ما حب الدنیا را منهای وجود خودمان در نظر گرفته بودیم، یعنی به هر آنچه غیر از خویشتنمان است نگریسته بودیم و حذف شدنی ها را حذف نمودیم و آنچه باید به اعتدال می رساندیم رساندیم. 

مظاهر دنیوی چهار چیز است: 

جاه و ثروت، بطن و شهوت.

جاه طلبی و مال دوستی نباید مطلقاً در وجود کسی که طالب کمال است باشد.

ما باید دنبال زندگی پاک و سالم خود باشیم و اگر رضای خداوند حکیم بود، هر چه میزان از جاه و موقعیت و قدرت اجتماعی که برای ما حاصل شد، و هر مقدار مال و ملک و ثروتی که به دستمان آمد، به همان مبلغ و اندازه راضی باشیم و دل به ذره ای بیش از آن ندوزیم.

وَلَا تَتَمَنَّوْا مَا فَضَّلَ اللَّـهُ بِهِ بَعْضَکُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ لِّلرِّ‌جَالِ نَصِیبٌ مِّمَّا اکْتَسَبُوا ۖ وَلِلنِّسَاءِ نَصِیبٌ مِّمَّا اکْتَسَبْنَ ۚ وَاسْأَلُوا اللَّـهَ مِن فَضْلِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ کَانَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا(سوره نساء-آیه 32)

اما دو مظهر دیگر دنیوی یعنی بطن و شهوت را باید در حد مشروع و درست داشته باشیم. حذف این دو اگر امکان داشته باشد، امری ناصواب است. هنر واقعی آنجایی است که غریزه هر دو در وجودمان باشد و میل درونی داشته باشیم اما افسار آن غرائز را خود به دست بگیریم.

 دریغ که اصطلاح زُهد همچون بسیاری کلمات در اذهان ما به صورت خطا جا افتاده است.

معمولا وقتی کلمه زهد و زاهد به میان می آید، در تصور ما یک انسان لاغر اندام و با لباس های پاره و زندگی ساده نقش می بندد! این زهد واقعی نیست! زیباترین و دقیقترین معنای زهد در حدیثی از امیرالمؤمنین علیه السلام آمده است که حضرت زهد را عمل به این آیه می دانند:

«لِّکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَىٰ مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَ‌حُوا بِمَا آتَاکُمْ ۗ وَاللَّـهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ‌» (حدید - 23)

{اگر چیزی را از دست دادید، ناراحت و غمگین نباشید؛ و اگر چیزی را بدست آوردید و خدا به شما مرحمت فرمود، شاد نبوده و مغرور نشوید.}

حال می رسیم به ام الخبائث، حب النفس!

(لازم به ذکر است = در روایت شریف آمده است: حب الدنیا رأس کل الخطیئه؛ قرآن و اهل بیت و حکیمان مطابق فهم و ظرف جمیع مخاطبین صحبت می کنند. ریا و حب الدنیا برای همگان قابل درک است، اما نفس! چیزی است که اساسا شناخت و چیستی آن برای اکثریت ادمیان دور از درک و فهم استچه رسد به مرحله عملی اصلاح و رشد!)

ادامه دارد ... انشاء الله ...

بر گرفته از کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

سی و سومین آیه از سی و سومین سوره قرآن کریم در مورد بالاترین کسانی است که در مقام رضا و رضوان قرار دارند:

«انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» (احزاب-33) 


از میان این 33 مورد چند مورد را با هم مرور می کنیم (باشد که رستگار شویم):

قَالَ اللَّـهُ هَـٰذَا یَوْمُ یَنفَعُ الصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ ۚ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِ‌ی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ‌ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۚ رَّ‌ضِیَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَ‌ضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
«خدا فرمود: امروز آن روزی است که راستی و راستگویی راستگویان و راست قامتان و درست کرداران، برای آنان سود می کند و منفعت بسیار می بخشد. انان را باغ ها و بهشت هایی است که از زیر آنها و اشجارش جوی هایی روان اسن و ایشان برای همیشه در آن جنات، جاویدانند و خداوند از ایشان خشنود است و آنان نیز از خدای خویش راضی و سپاسگذارند. آری این است آن رستگاری بزرگ»  (مائده-119)

در آیه پانزدهم سوره حجرات به طور جامع و کامل صادقین بیان می فرماید؛

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَرَ‌سُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْ‌تَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّـهِ ۚ أُولَـٰئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ
«قطعاً و یقیناً مومنان راستین کسانی هستند که ایمان به خدا و پیامبرش آورده و در این ایمان خود نیز هیچگونه تردیدی ننموده و با مال و جان در راه خدا تلاش و مجاهدت کنند. اینانند که راست می گویند».


یعنی اگر غیر اینان، اگر ادعای ایمان واقعی نمایند دروغگو هستند:


آن کسی که

خود را اصلاح نمی کند و راکد است

منحطّ می شود و به قهقرا می رود.

استاد مجید جعفری تبار


رکود و انحطاط

معصوم علیه السلام می فرماید:

« لَو وزنت الدنیا عندالله

جَناحَ بَعوضة ما سقی کافراً منها شربة ماءٍ»

اگر دنیا در نزدِ خدا به اندازه ی بال یک پشه ارزش داشت،

خدا از این دنیا به کافر یک جرعه ی آب هم نمی داد.

یعنی چه؟

یعنی خدا شیء ارزشمند را به کافر نمی دهد.

استاد مجید جعفری تبار



علم و هنر و فن و صنعت را

به خاطر خدا

و رفع فقر و جهالت از بشریت،

فرا بگیرید.

استاد مجید جعفری تبار