متأسّفانه بعضًاافرادی با ذهن‌هایی خرافه‌گرا،استخاره را که در مقولۀ تفسیر آیات قرآن کریم و برگرفته از معارف اهل بیت عصمت و طهارت سلام الله علیهم است در ردیف اشیائی موهوم همچون طالع‌بینی، فال، سحر و جادو،تسخیر جنّ، سرکتاب و پیشگویى قرار می‌دهند!
کلًّاواجمالًااینکه توسّل و اعتماد به این امور، نه تنها خیرى در بر ندارد، که موجبِ زوالِ نعمتها و برکات شده و شُرور و نَحسیّت مىآوَرَد. حضرت آیة الله جعفری‌تبار در درس‌ها و سخنرانی‌ها و مکتوبات خود بارها به خطری که اینگونه طرز فکرها برای رشد و تعالی مادّی و معنوی جامعه و افراد دارد تأکیدفرموده‌اند؛
امّا با وجود این، یکی از تصوّراتِ بعضی عوام در خصوص استخاره‌های ایشان،توقّع یا برداشت پیش‌گویی و غیب‌گویی است که دربارۀ آن چنین مرقوم فرموده‌اند:
«بسیاری افراد، خیال می‌کنند که من، با گرفتنِ استخارۀ هر کس، نیّتش را نیز می‌فهمم (یعنی مثلًا می‌دانم برای چه موضوعی استخاره گرفته‌اند!!)؛ در صورتی که من خودم می‌دانم و چندین بار نیز گفته‌ام و در اینجا هم می‌نویسم که: به هیچ وجه چنین نیست و حتّی یک مورد هم نبوده است که من بدانم موضوع استخاره چه بوده؟ (به غیر از مواردی که خودِ فرد، قبل از استخاره و یا بعد از آن، موضوعِ استخاره را به من گفته است). فقط در مواردی خیلی معدود و محدود است که ناخواسته، حدس و احتمالی در ذهنم می‌آید–والبتّه غالبِ این موارد نیز، بعدًا که علم به موضوع پیدا کرده‌ام، درست از آب درآمده است-.»
1376/06/04
توقّع غیب‌گویی و پیش‌گویی از استخاره، نابجا و غیرعاقلانه است و چون در توضیح عناوین دیگر به این مقوله نیز پرداخته شد از تکرار و تفصیل آن خودداری نموده و صرفًا تأکید می‌شود که استخاره جایگزین تدبّر و تفکّر و تحقیق و عاقبت‌اندیشی و عمل صالح و همۀ آنچه رعایت آن وظیفۀ انسان است نمی‌تواند بشود پس مثلًا با استخاره نمی‌شود به خوبی یا بدیِ نیّت افراد یا شخصیّتِ آنها پی برد یا اشیاء گمشده را پیدا کرد.همۀ ما شخصًا مسئول اعمال خویش هستیم و استخاره صرفًا فضل خدا بر ماست تا در پشتِ دیوارِ تردید، دچار رکود و قهقرا نشویم.
خیلی عالی بود
مرسی