رضوان
آخرین اثر مکتوب استاد مجید جعفری تبار
طبقه بندی موضوعی
-
آیات قرآن
(۹) -
حدیث
(۱۵) -
رضوان
(۴۴) -
انسانیّت و حریت سر آغاز سلوک
(۶) -
رکع
(۲) -
سخنان بزرگان
(۲۳) -
شعر
(۶) -
مقالی در بعثت
(۲) -
داستان
(۱) -
استخاره
(۱۰)
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها
- قرآن
- قرآن آنلاین
- پایگاه تخصصی نهج البلاغه
- پایگاه تخصصی صحیفه سجادیه
- امام خمینی (ره)
- پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری
- مرکز نشر و تنظیم آثار آیت الله بهجت
- دوستداران آیت الله بهجت
- دفتر مرجع عال قدر شیعه آیت الله وحید خراسانی
- دفتر اطلاع رسانی آیت الله مکارم شیرازی
- خبرگزاری جمهوری اسلامی
- مشرق نیوز
- خبرگزاری مهر
- خبر گزاری فارس
- باشگاه خبر نگاران
- خبرگزاری دانشجویان ایران
- پخش زنده رادیو قرآن
- خبرگذاری بین المللی قرآن
- تبیان
- شهید سید مرتضی آوینی
- انجمن تخصصی قاریان قرآنی
- شهید مرتضی مطهری
- تلاوت ها و سخنرانی های استاد مجید جعفری تبار
- خاطرات از استاد مجید جعفری تبار
- اینستگرام رضوان
جملۀ حضرت: اگر دین ندارید، و از معاد هراسی ندارید، لااقل در دنیای خودتان حر و انسان باشید.
معرّفیِ چهره های پاک و بصیر و سالم، یکی از وظایفِ مهمِّ ما می باشد و یکی از شعائرالله است.
"...وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ ".
بسیاری از صالحین و مُصلِحین بوده اند که متأسّفانه نام و یادی از ایشان در تاریخ نمانده است.
اینان در مرتبه ذکرالله و اسمُ الله قرار دارند و باید برای درس آموزیِ دیگران،
آنان را و صفای باطن و کمالات و خاطراتِ ایشان را در یادها زنده نگاه داشت.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
حدیثی بسیار جالب و پرمحتوا و آموزنده وجود دارد که متأسّفانه ما چه از این حدیث اطّلاع داشته باشیم
و چه بی اطّلاع باشیم، فقط به نیمه اوّل آن عمل می کنیم! مضمون حدیث چنین است:
"برای دنیای خود چنان بکوش که گویی همیشه زنده هستی؛
و برای آخرتِ خود نیز آنچنان تلاش کن که گویی فردا خواهی مُرد".
اگر کسی فقط به یکی از دو قطعه حدیث عمل نماید، خلافِ تکلیفِ الهیِ خود عمل نموده است.
امّا آن کس که به هر دو بخش آن عمل می نماید، از آنچه که در دنیا به دست می آورد، فقط به میزانِ لازم
و کافی بهره حلال و مشروع می بَرَد و مابقی را در امور فرهنگی و کارهای خیر مصرف می کند.
این است راهِ عمل به این حدیثِ شریف و جمعِ بینِ هر دو نقطه آن.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
ای آن کسی که تقوی را در چند عملِ عبادیِ مفت و ارزان و بی دردسر خلاصه کرده ای!
به کتاب الله بنگر که تقوی و أتقی را چگونه تعریف میکند:
"أتقی آن کسی است که برای تطهیرِ خود و زندگیِ خود، مالِ خویش را به محرومین می دهد
و به جز خشنودیِ خداوند،
هیچ پاداشی نیز در مقابلِ این إیتاء و إعطاء خود از هیچکس نمی خواهد و انتظار ندارد.
آری، اینچنین کسی می تواند به مرتبه رضوانِ الهی نائل شود".
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
باید بابِ إحسان و إنفاق و خدمات، برای یکایکِ آدمیان باز باشد و بر همگان است که در این جهت بکوشند
و از عمقِ وجودِ خویش، جامه ذلّت، نه بر تنِ دیگران بپوشند و نه بر خویشتن.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
یکی از عجائب آیات قرآنیّه، آیه 7 سوره طلاق است. در این آیه شریفه، خداوند سبحان،
نه تنها أغنیاء را موظّف به انفاق می فرماید، بل که صریحاً از تهی دستان نیز می خواهد که از هر آنچه دارند، انفاق نمایند.
انفاق و هرگونه خدمت به مردم، تکلیفی است که هماره بر دوشِ ما نهاده شده است و باید إعمال گردد.
بارها گفته ام و بار دگر می گویم که ما موظّفیم در رفعِ دو دردِ بزرگ بشریّت بکوشیم: جهالت و محرومیّت.
امور فرهنگیِ صحیح و دقیق و مناسب، چاره دردِ اوّل و امور خیریّه صحیح و دقیق و مناسب،
راهِ مبارزه با دوّمین درد است.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
اگر ما حبّ الدّنیا را کنار زدیم، نباید فکر کنیم که کامل شده ایم. خیر، هنوز در وجودمان چیزی است که نیاز به اصلاح دارد.
آن چیز نیز حبّ نفس است. همین حبّ نفس است که نمی گذارد
زیرِ بارِ ولایت و إطاعت و سیادتِ انسانی چون خودمان برویم.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
امتحانِ هرکس با افرادِ دیگر فرق میکند. اگر به هرکسی چیزی را بدهی که برای او صعوبتی ندارد،
نمی توانی او را خوب بپنداری و تصوّر کنی که امتحانش را پس داده است.
و اگر از کسی چیزی را بخواهی که دل کندن از آن، برای او سخت نیست، باز هم امتحانِ درستی انجام نداده ای.
امتحانِ هرکسی،در مورد چیزی و کاری است که برای او سخت است.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
خودش هم همیشه فکر میکرد بزرگ ترین سعادت برای یک انسان این است که
با یک روح بزرگ در زندگیش برخورد کند،
اما انگار رسم خلقت این است که بزرگ ترین سعادت ها،
بزرگ ترین رنج ها را هم در خودشان داشته باشند.
قسمتی از مجموعه کتب نیمه پنهان ماه
نوشته همسر شهید چمران
زیباترین و دقیقترین معنای زهد، در حدیثی از أمیرالمؤمنین (ع) آمده است.
آن حضرت، زهد را عمل به این آیه میدانند:
"لا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاکُم":
(اگر چیزی را از دست دادید، ناراحت و غمگین نباشید؛
و اگر چیزی را به دست آوردید و خدا به شما مرحمت فرمود، شاد نبوده و مغرور نشوید).
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
معمولاً وقتی کلمه زهد و زاهد به میان می آید، در تصوّر ما یک انسان لاغراندام و
با لباس های پاره و زندگیِ ساده نقش می بندد! واقعاً معنای زهد و زاهد، این نیست و اینچنین نیست.
زهد واقعی، عبارت از بی قیدی به دنیا و مافیها است.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
اصولاً چون حبّ دنیا در وجودِ ما شعله ور است، مبتلا به ریاء هم می شویم.
پس اگر حبّ دنیا را کنار بزنیم، نیازی به ریاکاری و نفاق و دورویی و چندچهرگی هم نخواهیم داشت.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
انسانیّت و حریّت بود که علیّ بن أبیطالب (ع) را وامیداشت مثلِ فقیران زندگی کند؛
نه مقامِ رضا یا عصمتِ او، و نه دینِ او.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار
مقام رضا بالاترین مقامی است که ماسوی‌الله را إمکان وصول به آن است. حتّی جان و جنس و خمیر مایۀ عصمت نیز رضا می‌باشد - منتها عصمت، درجه‌ای نازلتر از ربوبیّت است و حقیقت و تعریف و واقعیّتِ آن، آنطور که شایسته و بایسته است، یا حتّیبر خودِ معصومین أطهار (علیهم السّلام) نیز پوشیده است و صرفاً ذات مقدّس ربوبی می‌داند و بس؛ و یا در میان ماسوی‌الله، فقط خودِ أهل عصمت هستند که میدانند؛ و یا اگر قرار باشد غیر معصوم نیز اطّلاعی از این قضیّه داشته باشد، نفراتی انگشت‌شمار در هر عصر و نسل هستند و لاغیر. اینان نیز طبعاً آنانند که در قلّۀ آن یک درصدِ أخیر واقعند.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار