معرّفیِ چهره های پاک و بصیر و سالم، یکی از وظایفِ مهمِّ ما می باشد و یکی از شعائرالله است.
"...وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ ".
بسیاری از صالحین و مُصلِحین بوده اند که متأسّفانه نام و یادی از ایشان در تاریخ نمانده است.
اینان در مرتبه ذکرالله و اسمُ الله قرار دارند و باید برای درس آموزیِ دیگران،
آنان را و صفای باطن و کمالات و خاطراتِ ایشان را در یادها زنده نگاه داشت.
قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار