چگونه می توان در جمع قلیل اهل معنا وارد شد؟

...همۀ آدمیان این قوه را دارند که در این جرگه وارد شوند؛

امّا دریغ که مظاهر أربعۀ دنیا یعنی جاه و ثروت و بطن و شهوت نمی گذارد که افراد بدین امور بیندیشند  و در این وادی سیر و طی نمایند. ...

استاد مجید جعفری تبار

کتاب رضوان

ارکان اربعه "ایمان"-6 حب دنیا

وقتی حب الدنیا کنار نهاده شد، پس هر چهار مظهر دنیا (حب جاه، حب ثروت، بطن و شهوت) اصلاح گردیده است؛ حب جاه و ثروت از بین می رود و عنان بطن و شهوت در دست ماست.

آیا با این حال باز هم چیزی باقی میماند؟

آری؛ خود ما که تعبیر به نفس می شود.

ما حب الدنیا را منهای وجود خودمان در نظر گرفته بودیم، یعنی به هر آنچه غیر از خویشتنمان است نگریسته بودیم و حذف شدنی ها را حذف نمودیم و آنچه باید به اعتدال می رساندیم رساندیم. 

مظاهر دنیوی

مظاهر دنیوی چهار چیز است: 

جاه و ثروت، بطن و شهوت.

جاه طلبی و مال دوستی نباید مطلقاً در وجود کسی که طالب کمال است باشد.

ما باید دنبال زندگی پاک و سالم خود باشیم و اگر رضای خداوند حکیم بود، هر چه میزان از جاه و موقعیت و قدرت اجتماعی که برای ما حاصل شد، و هر مقدار مال و ملک و ثروتی که به دستمان آمد، به همان مبلغ و اندازه راضی باشیم و دل به ذره ای بیش از آن ندوزیم.

وَلَا تَتَمَنَّوْا مَا فَضَّلَ اللَّـهُ بِهِ بَعْضَکُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ لِّلرِّ‌جَالِ نَصِیبٌ مِّمَّا اکْتَسَبُوا ۖ وَلِلنِّسَاءِ نَصِیبٌ مِّمَّا اکْتَسَبْنَ ۚ وَاسْأَلُوا اللَّـهَ مِن فَضْلِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ کَانَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا(سوره نساء-آیه 32)

اما دو مظهر دیگر دنیوی یعنی بطن و شهوت را باید در حد مشروع و درست داشته باشیم. حذف این دو اگر امکان داشته باشد، امری ناصواب است. هنر واقعی آنجایی است که غریزه هر دو در وجودمان باشد و میل درونی داشته باشیم اما افسار آن غرائز را خود به دست بگیریم.

 دریغ که اصطلاح زُهد همچون بسیاری کلمات در اذهان ما به صورت خطا جا افتاده است.

معمولا وقتی کلمه زهد و زاهد به میان می آید، در تصور ما یک انسان لاغر اندام و با لباس های پاره و زندگی ساده نقش می بندد! این زهد واقعی نیست! زیباترین و دقیقترین معنای زهد در حدیثی از امیرالمؤمنین ^{علیه السلام} آمده است که حضرت زهد را عمل به این آیه می دانند:

«لِّکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَىٰ مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَ‌حُوا بِمَا آتَاکُمْ ۗ وَاللَّـهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ‌» (حدید - 23)

{اگر چیزی را از دست دادید، ناراحت و غمگین نباشید؛ و اگر چیزی را بدست آوردید و خدا به شما مرحمت فرمود، شاد نبوده و مغرور نشوید.}

حال می رسیم به ام الخبائث، حب النفس!

(لازم به ذکر است = در روایت شریف آمده است: حب الدنیا رأس کل الخطیئه؛ قرآن و اهل بیت و حکیمان مطابق فهم و ظرف جمیع مخاطبین صحبت می کنند. ریا و حب الدنیا برای همگان قابل درک است، اما نفس! چیزی است که اساسا شناخت و چیستی آن برای اکثریت ادمیان دور از درک و فهم استچه رسد به مرحله عملی اصلاح و رشد!)

ادامه دارد ... انشاء الله ...

بر گرفته از کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

ارکان اربعه "ایمان"-4-رفعِ رذائل و کسبِ فضائل

رفعِ رذائل و کسبِ فضائل

معتقدیم که در راه رشد باید اول رذایل را کنار زد و سپس فضایل را گرفت.

البته غرض ترکِ کل فضائل در دوران ترک رذایل نیست، که باید واجبات را انجام داد هر چند حکمتش را نفهمیم و خاصیتش را درک نکنیم.

به هر حال، رفع رذائل، مقدم بر کسب فضائل است.

شاید بتوان به نحوی تمام راه رشد و کمال و رضا و رضوان را در همین دو شیء خلاصه نمود: دفع و رفع رذائل، اخذ و کسب فضائل.

اگر پیش از رفع رزائل به اخذ و کسب فضائل بپردازیم دقیقا همچون کج نهادن خشت اول است

که «خشت اول چون نهد معمار کج/تا ثریا میرود دیوار کج». 

چگونه می توان به مقام رضوان نائل شد؟

ادامه "ارکان اربعه ایمان"

سوال: حال چگونه می توان به مقام رضوان نائل شد؟

پاسخ: اولاً به همه عزیزان نصیحت می شود که بیایید دنیا را بر خود سخت نگیریم و کاه

را کوه نکنیم و از واضحات سوال ننماییم.با اراده جدی می توان به درگاه مقام رضارسید.

اما بدانیم

دنیا محوری

فراموشی و دنیا محوری است که آدمی را

خودنگر کرده، گستره ی رحمت هستی را نادیده گرفته و

همه چیز را یرای خود می خواهد و می طلبد،

تا جایی که اکثر آدمیان حاضرند سعادت خویشتن را

به قیمت شقاوت دیگران تأمین نمایند.

استاد مجید جعفری تبار

ارزش واقعی

در نزد اکثر مردم ارزشی نیست الّا به دنیا؛
همه چیز معبود است برای آنها الّا الله؛
برای اکثر مردم اینگونه است.
ولی در واقع دنیا، بی ارزش است.

استاد مجید جعفری تبار
(سلسله مباحث ولایت در قرآن ، نشریه رکّع)