سخنمان در سوره ی ماعون بود.
از خوانندگان تقاضا دارم که با دیده ای باز و بدون هیچ گونه تعصّب و اتکا بر شنوده های سابق، نگاهی به این سوره شریفه بیندازند:
« آیا میدانی که «بی دین» به چه کسی گویند؟
بی دین کسی است
سخنمان در سوره ی ماعون بود.
از خوانندگان تقاضا دارم که با دیده ای باز و بدون هیچ گونه تعصّب و اتکا بر شنوده های سابق، نگاهی به این سوره شریفه بیندازند:
« آیا میدانی که «بی دین» به چه کسی گویند؟
بی دین کسی است
سوره «ماعون» یکی از سوره های کوچک آخر قرآن است. آیا تا به حال به این سوره مبارکه از این منظر نگریسته ایم؟
این که می گوییم «از این منظر »، حرف خود سوره ی ماعون است؛ یعنی در واقع، نیاز به منظر خاصی ندارد، بلکه همین قدر که کسی به معنای سوره عنایتی مدبّرانه کند، به خوبی همین پیام را از این سوره شریفه در می یابد و بیرون می کشد.
در این سوره، خداوند تبارک و تعالی سخن را با یک سوال شروع می کند و سپس پاسخ به این سوال را می فرماید:
« آیا کسی را که تکذیب دین می کند دیده ای؟»؛
یعنی « آیا می دانی آدم بی دین کیست؟».
شاید اگر از امثال ما این سوال را بکنند، فوری جواب می دهیم که:
« بله، آدم بی دین کسی است که به خدا و پیامبر و وحی و امامت و معاد و روز قیامت اعتقاد نداشته باشد» و شاید هم فکر کنیم که حرفمان خیلی هم قشنگ است.
امّا قرآن چنین نمی گوید.