خودتان را محاسبه کنید.
اگر به خودتان نگاه کنید، مى بیند بسیارى از حُبّهاى ما به خودمان است!
چون خودم را دوست دارم چون فعلاً او به حدّ من مى خورد، من هم دوستش دارم و خیال مى کنم او را دوست دارم،
در صورتى که او را دوست ندارم بلکه خودم را دوست دارم و فعلاً او مطابق میلِ من است!
مدّتى مى گذرد و وضع از این تطابق درمى آید و دیگر آرام آرام برایمان عادى مى شود و بعد هم دل به هم زن مى شود!!
آن طور مى شود که مى گوید:
کُلُّ جَدیدٍ لَذَة! یا فى کُلِّ جَدیدٍ لَذّة! باید دنبال جدید گشت!
کتاب رضوان
استاد مجید جعفری تبار
