همۀ مردم اعتقاد و ایمان دارند.
مهّم، متعلِّقِ ایمان و مُعتَقَدِ آدمیان است که اگر به خدا و انسانیّت و حرّیّت و معنویّت و رسالت و امامت و حساب و کتاب و حقّانیّتِ معاد و .... اعتقاد و ایمان داشته باشند، حقّ و ارزنده است؛
و إلّا فلا وقتی عاشقِ کسی هستیم ویا آنگاه که به مبانی و مطالبی مبنایی اعتقاد و ایمان داریم،
اگر حُبِّ جاه و ثروت داشته باشیم و یا اگر حبِّ بطن و شهوت در غیر از مجاری خودش باشد، یقیناً عشق و ایمانمان متزلزل می گردد.
کتاب رضوان
استاد مجید جعفری تبار
شما به کسانى که قبولشان دارید یا کسى که قبولش دارید نگاه کنید،
ببینید آیا این گونه قبولش دارید یا نه؟
در عمق وجودتان تا جایى قبولش دارید که شما را تحویل بگیرد و در رفتارهایش به نظر شما بین شما و دیگران تفاوتى نگذارد یا بلکه شما را بیشتر تحویل بگیرد؟
ارادتهاى اکثر ما اینطور است. کم کسى پیدا مى شود که اگر بفهمد رضاى معشوقش در ندیدن اوست، با عمق وجود بپذیرد.
یا اگر بفهمد رضاى معشوق در این است که عاشق را در جهنّم بیاندازد،
مثل امیرالمؤمنین علیه السلام بپذیرد:
هَبْنى صَبَرْتُ عَلى عَذابِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلى فِراقِکَ. کمتر عاشقى پیدا مى شود که اینگونه باشد.
کتاب رضوان
استاد مجید جعفری تبار
دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز
فدای پیرهن چاک ماه رویان بادهزار جامه تقوا و خرقه پرهیز
خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز
فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز
پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز
فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی که جز ولای توام نیست هیچ دست آویز
بیا که هاتف میخانه دوش با من گفت که در مقام رضا باش و از قضا مگریز
میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
غزل از حافظ
