حدیث از امام علی در مورد تفاوت مومن و فاجر

روی عن علی علیه السلام قالَ:

مومن کسی است که دینش را به بهای دنیایش حفظ می کند

و فاجر برای حفظ دنیایش دینش را می دهد.

غررالحکم 90روایت 1546

پند پانزدهم

حدیثی بسیار جالب و پرمحتوا و آموزنده وجود دارد که متأسّفانه ما چه از این حدیث اطّلاع داشته باشیم

 و چه بی اطّلاع باشیم، فقط به نیمه اوّل آن عمل می کنیم! مضمون حدیث چنین است:

 "برای دنیای خود چنان بکوش که گویی همیشه زنده هستی؛ 

و برای آخرتِ خود نیز آنچنان تلاش کن که گویی فردا خواهی مُرد". 

اگر کسی فقط به یکی از دو قطعه حدیث عمل نماید، خلافِ تکلیفِ الهیِ خود عمل نموده است.

امّا آن کس که به هر دو بخش آن عمل می نماید، از آنچه که در دنیا به دست می آورد، فقط به میزانِ لازم

 و کافی بهره حلال و مشروع می بَرَد و مابقی را در امور فرهنگی و کارهای خیر مصرف می کند.

این است راهِ عمل به این حدیثِ شریف و جمعِ بینِ هر دو نقطه آن.

---

قسمتی از کتاب رضوان

نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار