وظایف برادران مومن نسبت به یکدیگر

طبق آیات ششم تا شانزدهم سوره مبارکه حجرات برادر مؤمن نسبت به برادر مؤمنش حتّى در مورد آن چه به چشم خودش دیده است، نباید خبر فاسق را قبول کند.

قید «برادر مؤمن»، خیلى مهم است، همه این حرف‏ها براى «مؤمن» است، نه منافق، نه کافر، نه مشرک و نه مُلحد. نسبت به برادر مؤمن نباید حالت جنگ و منازعه و مقاتله پیش بیاید.

نه تنها خودت نباید مقاتله کنى بلکه اگر دیدى او دارد با فرد سوّمى مقاتله مى ‏کند باید صلحلشان بدهى

و در مرتبه بعد حقّ ندارى حتّى پُشت سرش حرف بزنى و نسبت به او بدگویى کنى؛

نه تنها حق ندارى نسبت به او بدگویى کنى، بلکه اصلاً حقّ ندارى در ذهن خودت نسبت به او تصوّر بدى بکنى.

این ترتیب منطقى است که از آیه شش و صراحتا تا آیه دوازده، پیش مى‏ آید تا جایى که اصلاً نسبت به برادر مؤمنت فکرِ بد هم نباید بکنى.

کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

عنوان مناسب سوره حجرات

براى هر یک از سوره‏ها، عنوانى مى‏شود گذاشت که مشخص کند موضوعش چیست.

مى‏توانیم بگوییم موضوع سوره مبارکه حجرات عرفان عملى یا ادب و آداب در عرفان عملى یا نقش ادب و آداب در عرفان عملى است.

خبر عادل حجت است نه برداشت او

خداوند در آیه ششم  سوره مبارکه حجرات مى‏فرماید:

اى مؤمنین اگر فاسقى براى شما خبر آورد قبول نکنید، بلکه تبیّن و تحقیق کنید که آیا آن خبر درست است یا نه؟

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن جَاءَکُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَیَّنُوا أَن تُصِیبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِینَ ﴿٦﴾

آنچه از ظاهر آیه برمی ‏آید این است که آیه درصدد بیان نبأ فاسق است نه در صدد بیان نبأ عادل، پس این که آیا اگر عادل آمد بپذیریم یا نه و حرف دیگرى است.

البتّه مىیشود احتمالِ زیاد داد که آیه در صدد بیان این نیز هست و وقتی می فرماید:

خبر فاسق را نپذیر یعنى خبر عادل را بپذیر.

امّا در این صورت هم باید حواسمان باشد که ما نبأ و خبر عادل را مى‏ پذیریم نه برداشتش را.

اکثر چیزهایى که عادل براى ما نقل می ‏کند نبأ و خبر نیست بلکه برداشت خودش است.

برگرفته از کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار