رذیله های اصلی

عزیزان! تمامِ رذائل در سه رذیله اصلی خلاصه میشود.

اگر کسی همّت کند و این سه رذیله را از خود براند،

 یقیناً هیچگونه رذیله ای در وجودش نخواهد بود.

این سه رذیله عبارتند از:

ریاء، حبّ دنیا، حبّ نفس.

حبّ نفس از همه رذائل، بدتر و خُردکننده تر است. بعد از حبّ نفس، حبّ دنیا قرار دارد و نهایةً نیز ریاء.

---

قسمتی از کتاب رضوان

استاد مجید جعفری تبار

ارکان اربعه "ایمان"-6 حب دنیا

وقتی حب الدنیا کنار نهاده شد، پس هر چهار مظهر دنیا (حب جاه، حب ثروت، بطن و شهوت) اصلاح گردیده است؛ حب جاه و ثروت از بین می رود و عنان بطن و شهوت در دست ماست.

آیا با این حال باز هم چیزی باقی میماند؟

آری؛ خود ما که تعبیر به نفس می شود.

ما حب الدنیا را منهای وجود خودمان در نظر گرفته بودیم، یعنی به هر آنچه غیر از خویشتنمان است نگریسته بودیم و حذف شدنی ها را حذف نمودیم و آنچه باید به اعتدال می رساندیم رساندیم. 

ارکان اربعه "ایمان"-4-رفعِ رذائل و کسبِ فضائل

رفعِ رذائل و کسبِ فضائل

معتقدیم که در راه رشد باید اول رذایل را کنار زد و سپس فضایل را گرفت.

البته غرض ترکِ کل فضائل در دوران ترک رذایل نیست، که باید واجبات را انجام داد هر چند حکمتش را نفهمیم و خاصیتش را درک نکنیم.

به هر حال، رفع رذائل، مقدم بر کسب فضائل است.

شاید بتوان به نحوی تمام راه رشد و کمال و رضا و رضوان را در همین دو شیء خلاصه نمود: دفع و رفع رذائل، اخذ و کسب فضائل.

اگر پیش از رفع رزائل به اخذ و کسب فضائل بپردازیم دقیقا همچون کج نهادن خشت اول است

که «خشت اول چون نهد معمار کج/تا ثریا میرود دیوار کج».