رضوان

آخرین اثر مکتوب استاد مجید جعفری تبار

رضوان

آخرین اثر مکتوب استاد مجید جعفری تبار

جملۀ حضرت: اگر دین ندارید، و از معاد هراسی ندارید، لااقل در دنیای خودتان حر و انسان باشید.


مصیبت عظمی (مصیبت سوم) را در پست بعدی ببینید ...


ادامۀ مصائب را در پست های بعدی ببینید ...

معرّفیِ چهره های پاک و بصیر و سالم، یکی از وظایفِ مهمِّ ما می باشد و یکی از شعائرالله است.

"...وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ ".

بسیاری از صالحین و مُصلِحین بوده اند که متأسّفانه نام و یادی از ایشان در تاریخ نمانده است.

 اینان در مرتبه ذکرالله و اسمُ الله قرار دارند و باید برای درس آموزیِ دیگران،
 آنان را و صفای باطن و کمالات و خاطراتِ ایشان را در یادها زنده نگاه داشت.

قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

حدیثی بسیار جالب و پرمحتوا و آموزنده وجود دارد که متأسّفانه ما چه از این حدیث اطّلاع داشته باشیم
 و چه بی اطّلاع باشیم، فقط به نیمه اوّل آن عمل می کنیم! مضمون حدیث چنین است:

 "برای دنیای خود چنان بکوش که گویی همیشه زنده هستی؛ 
و برای آخرتِ خود نیز آنچنان تلاش کن که گویی فردا خواهی مُرد". 

اگر کسی فقط به یکی از دو قطعه حدیث عمل نماید، خلافِ تکلیفِ الهیِ خود عمل نموده است.
امّا آن کس که به هر دو بخش آن عمل می نماید، از آنچه که در دنیا به دست می آورد، فقط به میزانِ لازم
 و کافی بهره حلال و مشروع می بَرَد و مابقی را در امور فرهنگی و کارهای خیر مصرف می کند.
این است راهِ عمل به این حدیثِ شریف و جمعِ بینِ هر دو نقطه آن.

قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

ای آن کسی که تقوی را در چند عملِ عبادیِ مفت و ارزان و بی دردسر خلاصه کرده ای!

به کتاب الله بنگر که تقوی و أتقی را چگونه تعریف میکند:

"أتقی آن کسی است که برای تطهیرِ خود و زندگیِ خود،‌ مالِ خویش را به محرومین می دهد
 و به جز خشنودیِ خداوند،
هیچ پاداشی نیز در مقابلِ این إیتاء و إعطاء خود از هیچکس نمی خواهد و انتظار ندارد.
 آری، اینچنین کسی می تواند به مرتبه رضوانِ الهی نائل شود".

قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

باید بابِ إحسان و إنفاق و خدمات، برای یکایکِ آدمیان باز باشد و بر همگان است که در این جهت بکوشند

 و از عمقِ وجودِ خویش، جامه ذلّت، نه بر تنِ دیگران بپوشند و نه بر خویشتن.


قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

یکی از عجائب آیات قرآنیّه، آیه 7 سوره طلاق است. در این آیه شریفه، خداوند سبحان،
نه تنها أغنیاء را موظّف به انفاق می فرماید، بل که صریحاً از تهی دستان نیز می خواهد که از هر آنچه دارند، انفاق نمایند.

انفاق و هرگونه خدمت به مردم، تکلیفی است که هماره بر دوشِ ما نهاده شده است و باید إعمال گردد.

بارها گفته ام و بار دگر می گویم که ما موظّفیم در رفعِ دو دردِ بزرگ بشریّت بکوشیم: جهالت و محرومیّت.
امور فرهنگیِ صحیح و دقیق و مناسب، چاره دردِ اوّل و امور خیریّه صحیح و دقیق و مناسب،
راهِ مبارزه با دوّمین درد است.

قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

بسیاری از زهّاد و عرفای عملی، اوّلین وصفِ یک انسان صالح و رشید و مُکرَمِ عندالله را تواضع می دانند. 
حقّ نیز همین است.
در آواخر سوره مبارکه فرقان، آنجا که أوصافِ مبسوطی برای عبادالرّحمان ذکر می فرماید، 
اوّلین صفتِ آنان را همین تواضع می داند: 

"وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً".

قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

اگر ما حبّ الدّنیا را کنار زدیم، نباید فکر کنیم که کامل شده ایم. خیر، هنوز در وجودمان چیزی است که نیاز به اصلاح دارد.

 آن چیز نیز حبّ نفس است. همین حبّ نفس است که نمی گذارد 

زیرِ بارِ ولایت و إطاعت و سیادتِ انسانی چون خودمان برویم.


قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

امتحانِ هرکس با افرادِ دیگر فرق میکند. اگر به هرکسی چیزی را بدهی که برای او صعوبتی ندارد،
 نمی توانی او را خوب بپنداری و تصوّر کنی که امتحانش را پس داده است.
 و اگر از کسی چیزی را بخواهی که دل کندن از آن، برای او سخت نیست، باز هم امتحانِ درستی انجام نداده ای.
امتحانِ هرکسی،‌در مورد چیزی و کاری است که برای او سخت است.

قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

خودش هم همیشه فکر میکرد بزرگ ترین سعادت برای یک انسان این است که

با یک روح بزرگ در زندگیش برخورد کند،

اما انگار رسم خلقت این است که بزرگ ترین سعادت ها، 

بزرگ ترین رنج ها را هم در خودشان داشته باشند.


قسمتی از مجموعه کتب نیمه پنهان ماه
نوشته همسر شهید چمران

زیباترین و دقیقترین معنای زهد، در حدیثی از أمیرالمؤمنین (ع) آمده است. 
آن حضرت، زهد را عمل به این آیه میدانند: 

"لا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاکُم"

(اگر چیزی را از دست دادید، ناراحت و غمگین نباشید؛
و اگر چیزی را به دست آوردید و خدا به شما مرحمت فرمود، شاد نبوده و مغرور نشوید).

قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

معمولاً وقتی کلمه زهد و زاهد به میان می آید، در تصوّر ما یک انسان لاغراندام و 

با لباس های پاره و زندگیِ ساده نقش می بندد! واقعاً معنای زهد و زاهد، این نیست و اینچنین نیست. 

زهد واقعی، عبارت از بی قیدی به دنیا و مافیها است.


قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

اصولاً چون حبّ دنیا در وجودِ ما شعله ور است، مبتلا به ریاء هم می شویم.

پس اگر حبّ دنیا را کنار بزنیم، نیازی به ریاکاری و نفاق و دورویی و چندچهرگی هم نخواهیم داشت.


قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

انسانیّت و حریّت بود که علیّ بن أبیطالب (ع) را وامیداشت مثلِ فقیران زندگی کند؛

 نه مقامِ رضا یا عصمتِ او، و نه دینِ او.



قسمتی از کتاب رضوان
نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار

بسم الله الرحمن الرحیم

 

«قَد جاءَکُم مِنَ اللهِ نورٌ وَ کِتابٌ مُبینٌ

 یَهدی بِهِ اللهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ

 وَ یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إلَی النّورِ بِإذنِهِ

 وَ یَهدیهِم إلی صِراطٍ مُستَقیم»

REZVAN

به تحقیق از جانب خداوند برای شما روشنایی و نوری و کتابی روشن و روشنگر آمده است. خداوند به وسیلۀ این کتاب، آن کسانی را که در پی خشنودی حضرتش هستند، به راه‌های سلام و سلامت رهنمون می‌شود و ایشان را از تاریکی‌ها بازداشته و بیرون می‌کِشد و به عالَم نور می‌کشانَد و می‌رسانَد، و آنان را به راه راست و درست هدایت می‌فرماید.

(سورۀ مبارکۀ مائده - آیات 15 و 16)


قسمتی از کتاب رضوان

نوشته حضرت آیت الله مجید جعفری تبار